Workshop Herdersfluit – Op Pad met de Schaapskudde

Beste Bianca en Menno, ik wil jullie vooral bedanken voor jullie inzet en ook voor de thee en de koekjes (!).
Om dat te onderstrepen zend ik jullie hierbij een gedicht dat ik zo’n tien jaar geleden schreef. Het komt een beetje overeen met dat wat ik gisteren mocht ervaren.

HOUTEN BANKJES

het landschap is niet om te haasten daarom

verplaats het langzaam langs uw oog

zorg daarbij voor stil uitzicht en laat zacht

zonlicht erop kaatsen en wees niet vooringenomen;

denk niet: ik ken het hier, ‘k heb het allang gezien

want haast doodt alles, in heel het leven

het is die zuivere eenvoud van het zitten die toont

hoe verder je kunt kijken, hoe meer je ziet

dichtbij en hoe rustiger je gaat begrijpen

bankjes langs de weg tonen de essentie aan

en wie razen er hier voorbij gemotoriseerd

of zelfs per fiets kun je te hard rijden

om te kunnen zien wat er gezien moet worden

en de tijd te nemen om stil te gaan zitten

even te leven als, ik zeg: een boom

 

 Maria van de Looverbosch (2010)