Wintertijd… er heerst een diepe serene stilte in de natuur, de aarde en haar bewoners slapen… Al is het in onze beleving nog steeds erg zacht weer. De dagen zijn kort, de nachten lang. Dit blog-artikel staat in het teken van de hulst, een struik/boom die in de maand december alle aandacht krijgt. Waarom is dat eigenlijk?
De Bomenogham
De Hulst hoort bij de Bomenogham, en dit is het symbool binnen deze ogham.
De Bomenogham is een Keltisch boomorakel, een bomen alfabet. De eerste letters van de namen van deze bomen vormen dan ook een alfabetisch systeem. De letters hebben de vorm van een verticale lijn met dwarsstrepen. Ze worden van oudsher in hout of stenen gekerfd. Het schrift werd opgetekend in middeleeuwse manuscripten en is daarom bewaart gebleven. Iedere boom in dit orakel heeft zijn of haar eigen energie en symboliek. De kalender bevat 13 bomen, men rekende dan 13 x 28 is 364 + 1 dag is één jaar; die ene dag werd gewijd aan de maretak. De maretak was een boom op een boom. Daarvan komt dan ook het gezegde 1 jaar en één dag. Ook kun je hier de 13 maan in terugvinden. Over elk van deze maanden heerst een bepaalde boom in de Keltische astrologie. De Kelten hanteerden deze boomtekens zoals wij in hier nu de 12 sterrenbeelden en horoscoop duiden. Als je naar de vorm van de Bomenogham tekens kijkt doet het je misschien denken aan de Noordse runen, maar dat is toch iets anders!
De hulst
De hulst is de achtste boom binnen de Bomenogham en hoort bij de letter T van Tinne en staat o.a. voor vuur, verenigende krachten, hersteld richting en balans, overleven en staat ook voor onvoorwaardelijke liefde. Hulst (Nederlandse benaming), Tinne (Gaelic benaming), Holly (Engelse benaming). De langzaam groeiende hulst kan tot 10 m hoog worden en wordt gemiddeld 100 jaar, soms zelfs wel ouder, tot wel 300 jaar oud. Hulsthout wordt bij verbranding erg heet en de gloeiende kolen van de hulst werden heel vroeger, gebruikt voor het smeden van o.a. zwaarden en messen. Doordat de bladeren van de hulst verharden en stekels hebben, worden ze niet gegeten door dieren en hierdoor staat de hulst symbool voor overleven. De hulst verbind het leven met de dood en is de talisman van doelbewust optreden. Ook staat hulst symbool voor rust, evenwicht, aanpassing aan wisselende situaties. Maar hulst biedt ook bescherming tegen negativiteit. Druïden versierden in vroegere tijden hun huizen en hutten in de wintermaanden met hulst, dit was een signaal om de goede Goden welkom te heten in hun hutten. Deze goede goden konden dan voor bescherming zorgen in de koude wintermaanden.
Kun je van hulst ook kruidenthee maken?
Ja dat kan zeker, dit is heilzaam bijvoorbeeld bij griep en verkoudheid. Wel moet je van bitter houden, want dat is hulst een bitter kruidje. Hulst heeft de kracht om groen te blijven in de donkere tijd van het jaar, zo laat hulst ons het hele jaar rond levensenergie zien. In de homeopathie wordt de hulst dan ook gebruikt om depressies tegen te gaan. Hoe natuurlijk en mooi is dat? Ook in de Bach-bloesemtherapie is het geen onbekende en bied de hulst ondersteuning als je een remedie zoekt tegen jaloezie en haat, de hulst laat zien dat liefde alles overwint. In het blad zelf wordt dit zichtbaar naar mate de blaadjes ouder worden, dan zijn ze ronder en minder stekelig.
Midwinter en de Hulst
De Hulst is dus ook een beschermer. Hij beschermt tegen kwade geesten en blikseminslag. Dit werd voornamelijk gelooft in de Middeleeuwen. Druïden daarentegen versierden hun huizen/hutten in de wintermaanden met Hulst, dit was dan een teken voor de Goden om welkom te zijn in hun hutten, zodat zij door deze goden beschermt zouden worden tegen de koude wintermaanden. In de natuur, gezien vanuit het Keltische Jaarwiel, staan de hulst en de eik symbool voor twee ijkpunten in het jaar, namelijk de twee zonnewendes. De Zomerzonnewende, de langste dag van het jaar, is verbonden met de eik, dit is het moment dat de dagen weer langzaam korter worden, de donkerte komt eraan. De Winterzonnewende, de kortste dag van het jaar is verbonden met de hulst, dit is het moment dat het licht weer beetje bij beetje terugkeert en dat de dagen langzaam weer beginnen te lengen.
De mythe van de Hulstkoning en de Eikkoning
De Hulstkoning is koning binnen het Keltische jaarwiel van Midzomer tot Midwinter. Dit is de periode dat de dagen korter en donkerder worden. Deze koning brengt dan ook verval en vernietiging in de natuur, tegelijkertijd brengt hij de onsterfelijkheid met zijn energie mee. Ook zorgt de hulst voor innerlijke wijsheid en mysterie.
Bij de Eikoning is dit net andersom, hij is koning van dit wiel van Midwinter tot Midzomer. Dit is dan weer de tijd van het jaar dat de dagen langer en lichter worden. Deze Eikkoning brengt groei en ontluiking van de natuur en ook ontplooiing en ontwikkeling in het bewustzijn. Tijdens midwinter voelt de Eikkoning zijn kracht terugkomen en pakt zijn zwaard om tegen zijn broer, de Hulstkoning te vechten. Beide strijden om de gunst van de natuur.
De Hulstkoning is op zijn hoogtepunt van zijn kracht gekomen en het lijkt erop dat hij zijn broer makkelijk kan verslaan. Toch weet de Eikkoning de sterke Hulstkoning keer op keer te verslaan, iedere wende weer. Zo hersteld hij zijn oppergezag. Nu zal de zon terugkeren, de natuur zal langzaam weer tot leven komen.Dit is immers een belofte en keer op keer wordt deze belofte waargemaakt. Wat dan weer uiteindelijk zal leiden tot de oogst van komend jaar. De Hulstkoning wordt meegenomen door Moeder Natuur, de hulst is een soort van schijndood want hij staat immers voor onsterfelijkheid en zal dan ook weer terug keren tijdens de volgende winterwende.
Uiteraard gaat het om een symbolische strijd, de twee koningen worden ook wel de donkere en de lichte tweeling genoemd. Wees je bewust dat licht en donker niet hetzelfde zijn als goed en fout. Ze hebben namelijk beide hun eigen kracht en functie binnen de cyclus, daar waar wij zelf ook een deel van zijn. Wij mensen zijn natuur.