Imbolc

Imbolc, dé tijd om winterzaden te laten ontkiemen.

Het is een voorchristelijk Keltisch feest dat rond 1 februari gevierd wordt. Het is één van de acht jaarfeesten. Een moment dat de natuur haar prille begin van de lente laat zien. Je voelt dat de levenskracht weer beter voelbaar en zichtbaar wordt. De eerste krokusjes steken boven de grond uit. Imbolc is een maanfeest en bevind zich tussen midwinter zonnefeest (21 december) en de lente equinox zonnefeest(20 maart) in. Imbolc werd in de 10e eeuw vertaald als: ooimelk of schapenmelk. ooimelk verwijst naar de lactatie van ooien en de eerste lammeren die op dit moment geboren worden.

Imbolc betekend in het oud Iers ook letterlijk vertaald: rond de buik. De aarde, het land, de akkers het is de buik van moeder aarde. Onze voorouders, zoals de Kelten, Druïden, de Germanen dansten en sprongen over de akkers voordat de aarde werd omgeploegd. Dit ritueel moest de aarde weer vruchtbaar maken voor de nieuwe gewassen. Imbolc is ook een tijd van zuivering.

Na dit ritueel was het tijd om ‘t nieuwe zaad te planten in de buik van moeder aarde. Een tijd van grote vreugde in de beleving van onze voorouders, want het was een teken dat de winter overwonnen en overleeft was.
Vier deze tijd in vreugde en geniet van al het nieuwe dat geboren mag worden, ook in jou. Laat je winterzaden ontkiemen tot de kiemen van de lente. Geniet van het nieuwe wat je wilt vormgeven, laat alles wat zijn doel gediend heeft los en laat de aarde het verteren.

Warme lentegroet,

Bianca Rosa